zondag 26 februari 2012

Scottish Fold (kat)

De Schotse vouwoorkat (Scottish Fold) is een uniek kattenras uit Schotland. De naam dankt hij aan de gevouwen oren. Lees in deze tekst alles over dit prachtige kattenras. 

Geschiedenis
De Schotse vouwoorkat werd in 1961 gecreëerd door een fokker uit Schotland. Deze kat woonde op de boerderij van de fokker en heette Susie. De poes had gevouwen oren en de fokker besloot om te gaan fokken met het dier, door de bijzonder uitziende oren. Hij kruiste Susie onder andere met de Britse korthaar en andere huiskatten. In de loop der tijd werd er dus een populatie opgebouwd, met Susie als stammoeder van het ras. Alle Schotse vouwoorkatten die vandaag de dag leven, stammen van deze poes, Susie, af.

Naamgeving

De Schotse vouwoorkat wordt in het Engels 'Scottish Fold' genoemd. Ook in Nederland is deze naam bekend voor dit prachtige kattenras. De langharige variant van dit ras wordt de Highland Fold genoemd. 

Beschrijving
Als een Scottish Fold geboren wordt met rechte oren, dus geen gevouwen oren, wordt deze kat binnen fokkerskringen een 'Straight' (recht) genoemd.

De Schotse vouwoorkat verkrijgt de gevouwen oren door een bij-effect van een autosomaal dominant gen. Dit gen is in heteryzygote vorm variabel progressief en is een voortschrijdende deformatie aan het kraakbeen in de extremiteiten van het lichaam (oren, poten, staart). Is het echter in een homozygote vorm, dan leidt dit tot een zware kreupelheid bij het dier, met een (zeer) beperkte levensverwachting tot gevolg.

Fokkerij
De fokkerij van Scottish Fold is zeer ingewikkeld. Fokkers kunnen namelijk geen dieren met elkaar kruisen die beiden gevouwen oren hebben. Statistisch gezien zal er dan uit dat nest een kwart zeer gehandicapt zijn (zie de beschrijving hierboven van homozygote katten). 

Bij de fok van de Schotse vouwoorkat moet dus één van de ouderdieren een niet-Scottish Fold zijn. In Europa is de Britse Korthaar zeer geliefd als partner en in Amerika worden zowel Britse als Amerikaanse Kortharen gebruikt. 

Gemiddeld gezien worden vijftig procent van de kittens uit bovengenoemde combinaties geboren met de kraakbeendeformatie en die tevens (vaak) de gewenste vouworen heeft. De andere helft van het nest zal deze aandoening niet hebben en dus ook niet beschikken over de rastypische gevouwde oren. 

Bij elke kat die het Fd-gen heeft, wisselt de mate van progressiviteit in de ontwikkeling van de deformatie. De meeste kittens met dit gen krijgen na 21 dagen de gewenste gevouwde oren. Ook de mate van deformatie in de oren is erg verschillend. Het kan leiden tot een enkele vouw in het oor, of een dubbele vouw. Maar de kraakbeendeformatie in het oor kan ook zo groot zijn, dat er nauwelijks sprake is van een zichtbare oorschelp en is er alleen nog wat rudimentair bot en kraakbeenweefsel zichtbaar.

Een kat met het Fd-gen zal in de loop der tijd ook afwijkingen vertonen aan de andere extremiteiten (poten, staart en elders in het lichaam). Hoe snel en progressief dit verloopt, is afhankelijk van het dier. 

Sommige fokkers gebruiken ook geen dieren met staande oren (Straight-katten) om te fokken. Zeker niet als deze kat een ouder heeft met gevouwen oren. Dit doen deze fokkers niet, omdat de kat mogelijk wel drager kan zijn van het Fd-gen, waardoor de kat de aandoening wel aan zijn nakomelingen kan doorgeven.

Karakter
De Scottish Fold lijkt qua karakter erg veel op de Britse en Amerikaanse Korthaar, omdat vrijwel altijd één van de ouderdieren een Korthaar is.

Savannah (kat)

De Savannah is een zeer zeldzaam, uniek kattenras uit Amerika. Bijzonder aan deze kat is dat het nog wilde voorouders heeft en een stuk groter is dan de gemiddelde raskat. Lees hier alles over de geschiedenis, het uiterlijk en karakter van de Savannah! 

Geschiedenis
De Savannah is een kruising tussen een serval (wilde kat uit Afrika) en een gedomesticeerde kat. In 1986 werd de eerste Savannah gefokt in de Verenigde Staten. De ouderdieren van dit nest kittens waren een serval en een Siamees. Pas sinds 2001 wordt de Savannah door de TICA (overkoepelende raskattenorganisatie) erkend als apart kattenras.

Uiterlijk
De Savannah is in verhouding tot andere (ras)katten erg groot. De schofthoogte kan oplopen tot zo'n 45 centimeter. De dieren hebben een smal hoofd en grote oren.~

De vacht van de Savannah is goudkleurig met zwart, in een patroon dat veel lijkt op dat van een Cyperse kat. Een Savannah kater weegt op volwassen leeftijd zo'n 10 kilo, een poes ongeveer acht kilogram.

Karakter
De Savannah is een zeer speelse kat en is goed te houden met andere huisdieren (waaronder ook honden). In tegenstelling tot de meeste katten is dit kattenras niet bang voor water en zitten ze graag in bad of gaan ze met je onder de douche.

Bijzonderheden
Omdat de Savannah nog zo dicht bij de natuur staat (omdat hij vaak een wilde ouder heeft, de serval), is het dier in een aantal Amerikaanse staten verboden. Ook is het bij wet verboden om de kat in Australië te importeren.

Ragdoll (kat)

De Ragdoll is een bijzonder kattenras uit Amerika. Het ras wordt nu over de hele wereld gefokt en is zeer geliefd. In deze tekst lees je alles over de geschiedenis, het uiterlijk en karakter van de Ragdoll. 

Geschiedenis
De geschiedenis van de Ragdoll begint in de jaren zestig van de twintigste eeuw in Amerika. Ann Baker had een poes, Josephine, met een Angora-achtig uiterlijk. Josephine was van haar buurvrouw en had al een aantal nesten gehad met wilde kittens. Josephine werd door een auto aangereden, maar overleefde dit. Ze werd overgebracht naar de universitaire dierenartskliniek en haar leven werd gered.

Nadat Josephine genezen was, ging ze weer terug naar huis. Korte tijd later beviel zij van een nestje kittens. Deze kittens waren anders dan de jongen uit voorgaande nesten. De jongste kittens waren zeer lief, erg speels en totaal ontspannen. De kittens hielden daarnaast van menselijke aandacht.
 

De eigenaar van Josephine, de buurvrouw van Anne Baker, zocht nieuwe baasjes voor de kittens. Ann, een ervaren kattenfokkerr, vond het gedrag van de kittens erg interessant en nam enkele kittens van haar buurvrouw over. Buckwheat was de eerste kat die zij had uitgekozen.

Ann had een oudere zoon van Josephine geleend (van de buurvrouw) om een nieuwe foklijn op te zetten in haar fokprogramma. Deze kater as de zwartbruine Pers met de naam Blackie. Tijdens de bezoeken aan deze dekkater, zag ze een andere indrukwekkende kater (de broer van Blackie). Deze kat had de uiterlijke kenmerken van een Heilige Birmaan, maar was dit zeer zeker niet. Ook deze kater, Raggedy Ann Daddy Warbucks, werd geleend voor het fokprogramma van Ann Baker. De twee katers waren beide zoons van de kat Josephine, maar hadden beide verschillende vaders.

De echte oorsprong van de Ragdoll is zeer moeilijk te achterhalen, omdat de vaders van deze twee katers onbekend waren. Buckwheat, een effen zwarte poes die Ann gefokt had, was de dochter van Blackie en Josephine. Buckwheat had het uiterlijk van een Burmees, maar met een dikke vacht. Ook fokte Ann een andere kat, Raggedy Ann Fugianna. Deze kat was een mislukte Bi-colour en haar vader was Daddy Warbucks.
 

De basis van het ras was gelegd, Ann gebruikte hier de katten Buckwheat, Fugianna en Daddy Warbucks voor. De nakomelingen van deze grondleggers waren speciaal en werden 'Ragdolls' genoemd. In 1975 is de rasnaam officiëel vastgelegd en is het ras erkend door haast alle overkoepelende raskattenorganisaties.

Uiterlijk
De Ragdoll is een forse kat met een halflange vacht die zijdezacht aanvoelt. Typisch aan de vacht is dat deze niet tot nauwelijks klit, maar een borstelbeurt om de paar dagen is toch aangeraden. De dieren zijn pas rond hun derde levensjaar uitgegroeid en uitgekleurd (de kleur is dan pas zoals het moet zijn). De naam Ragdoll betekent letterlijk 'lappenpop' en het ras is zo genoemd omdat de kat zich tijdens het optillen echt laat hangen.
 
  • Point Ragdolls worden helemaal wit geboren, de kleuren worden tijdens het opgroeien langzaamaan duidelijk. 
  • Een volwassen kater weegt tussen de vijf en de tien kilo, een poes tussen de drie en zes kilo. 
  • Ragdolls zijn katten die onder de pointkatten vallen. De points (oren, poten, masker en staart) zijn gekleurd, terwijl de rest van het lichaam lichter van kleur is. De dieren hebben altijd blauwe ogen. 
  • De katten komen voor in de volgende kleuren: Seal, Blue, Chocolat, Lilac, Red, Creme en Tortie. Al deze kleuren komen ook in lynx (tabby) voor. Ook zijn er bij de Ragdoll drie hoofdvariëteiten: colourpoint, mitted en bi-colour. 

Bij de colourpoint zijn de points gekleurd en is de lichaamskleur crèmekleurig. De borst is meestal lichter dan de rest en een colourpoint mag absoluut geen wit op het lichaam dragen. Een mitted Ragdoll is gehandschoend. De points zijn hierbij gekleurd, maar aan de voorpoten zijn witte sokjes aanwezig en op de achterpoten zijn laarsjes aanwezig. Vanaf de kin tot de staartinplant loopt een witte streep, wat ook wel buikstreep genoemd wordt. Ook kan een mitted Ragdoll een witte bles op de neus hebben.

De bi-colour Ragdoll heeft een gekleurd masker, maar bevat een omgekeerde, witte 'V'. De oren en staart zijn gekleurd, de kin, borst, buik en poten zijn echter wit.

Overige typen
Naast de bovengenoemde typen Ragdolls, zijn er ook nog de solid, sepia en mink Ragdolls. Een solid (ook wel self colored Ragdoll of non pointed Ragdoll) is een Ragdoll met een donkere vachtkleur met oranje, groene, gouden of odd eyed ogen. De mink Ragdoll heeft een donkerdere lichaamskleur met een grijze tot donkerblauwe oogkleur. Ideaal is echter een blauw/groene oogkleur. De sepia Ragdoll is donkerder als de mink Ragdoll en heeft een dubbel mink gen. Als de sepia gekruist wordt met een pointed Ragdoll, worden er enkel mink Ragdoll kittens uit geboren.
 

Karakter
Een Ragdoll is rustig en aanhankelijk. Ze zijn erg sociaal, op mensen gericht, nieuwsgierig en vriendelijk van aard. Doordat de dieren zo erg naar mensen toe trekken, zijn het ook echte schootkatten. De Ragdoll lijkt qua karakter veel op een hond en loopt vaak achter je aan. Hierbij moet je opletten dat je niet over de kat valt, het dier heeft namelijk de neiging om vaak voor de voeten te lopen.
 

Een Ragdoll blijft zijn hele leven lang speels en is mede daarom geschikt om in een gezin te leven met kleine kinderen. Ook een huishouden met andere dieren, waaronder honden, vormt geen probleem voor een Ragdoll.

Peterbald (kat)

De Peterbald is een kattenras uit Rusland en staat bekend om de zeer weinige vacht of kaalheid. 

Geschiedenis
De Peterbald is Russisch voor 'Kale uit Petersburg'. In 1994 is een kattenfokker uit Rusland begonnen met het ontwikkelen van een nieuw kattenras. Hierbij maakte zij gebruik van een kaal kattenras (Don sphynx) en een Oosters Korthaar. Op deze manier wilde zij een variëteit ontwikkelen op de kale katten, met de lichaamsbouw van een Oosters Korthaar.

Rasbeschrijving
Typerend voor de Peterbald is de zeer weinige beharing. Verder heeft de Peterbald een redelijk Oosters uiterlijk en heeft het dier veel weg van de Oosters Korthaar.

Karakter 
Het karakter van de Peterbald is erg oosters. De dieren zijn erg mensgericht, praten graag en gedragen zich vaak meer als een hond dan als een kat.

Pers (kat)

De Pers is een van de oudste kattenrassen ter wereld. Lees in dit artikel alles over de rasbeschrijving, de geschiedenis en het karakter van deze bijzondere, langharige kat. 

Geschiedenis
De Pers is een kattenras dat gefokt is uit stompsnuitige katten, waarbij de snuit door de eeuwen heen overdreven plat werd. Oorspronkelijk komt de Pers uit Perzië, zoals de naam waarschijnlijk wel doet vermoeden. De kat is waarschijnlijk verwant aan de Manoel. 

In de zeventiende eeuw werden de eerste Perzische katten naar Europa verscheept. Het uiterlijk van dit kattenras is op het Europese land verder ontwikkeld. Dit werd onder andere gedaan door de katten te kruisen met de Turkse Angora.

Rasbeschrijving
Volgens de rasstandaard van de Perzische kat moet de Pers aan de volgende omschrijving voldoen. Een Pers heeft een heel dikke vacht, korte poten, een brede kop en de oren ver uit elkaar. De ogen zijn groot en de snuit heel stomp. 

De Pers kan in alle kleuren en kleurtekeningen voorkomen, maar een gevlekte tekening is niet toegestaan.

Karakter
De Pers is een rustige kat die zich graag terugtrekt. De dieren hebben veel aandacht nodig en verzorging. De dieren hebben het niet zo op jonge en drukke kinderen, maar als zij hiermee opgroeien is het eigenlijk geen probleem.

Gezondheid
Doordat de snuit van de Pers zo stomp is, leidt dit tot een verhoogd gezondheidsrisico voor de katten. Dit uit zich voornamelijk in de ademhaling, die ernstig belemmerd kan worden. Fokkers die vandaag de dag Perzische katten fokken, letten beter op dit probleem, daar een gezonde kat het belangrijkste van alles is.

Verzorging
Mede door de lange vacht heeft de Pers veel verzorging nodig. Omdat de vacht te lang en te dich is, kan de kat deze zelfstandig niet optimaal verzorgen. Om ervoor te zorgen dat de vacht toch in topconditie blijft, zijn een bad, voorzichtig drogen en dagelijkse borstelbeurten nodig. Ook moeten de ogen van Perzen regelmatig gecontroleerd worden, omdat de traanbuis verstopt kan raken of onvoldoende aangelegd is, vanwege de (te) stompe snuit.

Oosters Langhaar (kat)

De Oosters Langhaar is een langharige raskat en komt voort uit de langharige Siamees (Balinees). De Oosters Langhaar, ook wel Oosters Halflanghaar genoemd, is een kattenras en is gelijk aan de Oosters Korthaar. Het enige verschil tussen deze twee rassen is de vachtlengte.

De vacht van de Oosters Langhaar is lang en zijdezacht. De vacht is het beste te vergelijken met deze van de Balinees.

Om de gehele rasbeschrijving van de Oosters Langhaar verwijzen wij u graag naar de beschrijving van de Oosters Korthaar. Dit omdat karakter, geschiedenis en uiterlijk precies gelijk zijn van beide rassen. Het enige verschil is de lengte van de vacht.

Oosters korthaar (kat)

De Oosterse Korthaar is een prachtige raskat. In dit artikel lees je meer over deze mooie katten.

Geschiedenis
De Oosters Korthaar is in de jaren vijftig van de twintigste eeuw ontstaan. Een aantal fokkers van Siamezen kruisten de dieren met slanke huiskatten. Het doel hiervan was om een variëteit te verkrijgen die totaal gekleurd was en niet enkel op de points.

Uiterlijk
De Oosters Korthaar toont veel gelijkenissen met de Siamees. Het enige verschil tussen deze twee rassen is dat de Oosters Korthaar geen partiëel albinisme gen heeft. Dit gen veroorzaakt dat de pigmentatie gevoelig is voor temperatuur en kleurverdeling en concentreert zich op de extremiteiten (gezicht, oren, poten, staart) van het lichaam. De Siamees heeft dus wel de zogenoemde 'points', de Oosters Korthaar niet. De Oosters Korthaar heeft een vacht waarbij de kleurslag gelijkmatig over het lichaam verdeeld is.

Momenteel is de Oosters Korthaar bekend met alle mogelijke kleurslagen en kleurpatronen en vinden de fokpraktijken en tentoonstellingsindelingen gezamenlijk plaats in één rasgroep, namelijk Siamees en Oosters.

Er is ook een langharige variant op de Oosters Korthaar. Dit is de Oosters Langhaar en is analoog aan de Balinees.

Karakter
Het karakter van de Oosters Korthaar is gelijk aan dat van de Siamees. De dieren zijn erg aanhankelijk, mensgericht en speels. Het stemgeluid is over het algemeen luid en de dieren praten graag.

Noorse boskat (kat)

De Noorse Boskat is één van de grootste kattenrassen ter wereld. De langharige katten hebben een gracieuze uitstraling en een interessante geschiedenis. Lees in deze tekst alles over deze bijzondere kat: de Noorse Boskat. 

Geschiedenis
De Noorse Boskat is een eeuwenoud kattenras en is het oorspronkelijke fenotype van de huiskat, zoals deze voorkomt in het gebied van oorsprong (Noorwegen). Dit, terwijl de mens zich eigenlijk niet met de ontwikkeling van het ras heeft bemoeid, tot een tiental jaren geleden.

Het gen voor langhaar komt van nature voor bij de huiskat (Felis catus) en manifesteert zich logischerwijs meer in gebieden waar het klimatologisch handig om een langere vacht te hebben. Dit is ook in Noorwegen, het land van oorsprong van de Noorse Boskat, het geval. Al voor de tijd van de Vikingen waren er katten in Noorwegen aanwezig, welke werden gehouden als huisdier en ook voorkwamen rondom de boerderijen. Een groot deel van deze katten zal langharig geweest zijn.

In de jaren dertig van de twintigste eeuw verscheen er een Noorse Boskat voor het eerst op een Noorse kattententoonstelling, op dat moment nog in de klasse huiskatten. Liefhebbers van deze mooie kat waren bang dat het ras zou uitsterven als er niet gericht een fokprogramma werd opgezet. Op deze manier groeide de interesse voor deze kat en de wens om de kat als ras erkend te krijgen.

Enthousiaste fokkers hebben hier veel moeite voor moeten doen, maar uiteindelijk werd de Noorse Boskat in 1977 door de overkoepelende Europese raskattenfederatie, FIFé in Parijs als ras erkend. FIFé staat voor Federation International Féline.

Uiterlijk
De Noorse Boskat is een vrij grote kat met een dubbele vacht. Een dikke, wollen ondervacht en een gladde, wat vettig aanvoelende dekvacht. In het voorjaar verliest de kat veel haar, waardoor hij eruit kan zien als een kortharige kat. In de herfst komt de vacht weer terug en heeft de kat een volle kraag, veel haar op de flanken en achterpoten. Dit haar op de flanken en achterpoten wordt 'de broek' genoemd. Ook hebben Noorse Boskatten een pluimstaart die volbehaard is. De botten zijn stevig en de kat is flink gespierd.

Een kater weegt gemiddeld vijf tot acht kilo, een poes weegt drie tot zes kilo.

Karakter
De Noorse Boskat is een intelligente en tolerante kat. De dieren zijn speels en beschikken over veel energie. Ook kunnen de katten erg eigenwijs en arrogant zijn. Typerend voor de Noorse Boskat is dat ze graag in het gezelschap van mensen zijn.

Nebelung (kat)

De Nebelung is een blauwgrijze kat met lang haar. Lees in deze tekst alles over dit prachtige, Russische kattenras! 

Geschiedenis
Op de eerste kattenshow van de wereld, in Crystal Palace, in het jaar 1871 werden er al langharige blauwgrijze katten uit Rusland getoond. Deze katten hebben veel weg van de Nebelung die wij vandaag de dag kennen. Maar door het turbulente begin van de twintigste eeuw hebben veel kattenrassen het erg moeilijk gehad. Een aantal rassen zijn in die periode in de vergetelheid geraakt, waaronder ook deze langharige blauwe kat uit Rusland.

De recente geschiedenis van de Nebelung ligt niet in Rusland, maar in Amerika. In 1984 en 1985 werden heir twee kittens geboren met de uiterlijke kenmerken van een Blauwe Rus, maar dan met lang haar. Deze twee kittens kregen de namen Siegfried (kitten 1984) en Brunhilde (kitten 1985). Cora Cobb, de fokster van deze twee nesten, was erg onder de indruk van deze langharige kittens, dat zij van mening was dat dit een eventueel begin van een nieuw ras kon zijn. Ze nam contact op met een geneticus van de kattenvereniging TICA (The International Cat Association), dr. Solveig Pfleuger. Deze persoon gaf aan dat het ras het beste te omschrijven was als een halflangharige Blauwe Rus.

Mede door de aanmoediging en hulp van deze geneticus begon Cora Cobb met het schrijven van een rasstandaard, volgens de richtlijnen van de Blauwe Rus. Het enige verschil tussen deze twee rasstandaarden was dat het nieuwe ras langharig was, de Blauwe Rus is kortharig. Dit nieuwe ras kreeg de naam Nebelung. De naam Nebelung is afgeleid van het Duitse woord voor 'nevel'.

 Tegenwoordig wordt de Nebelung op redelijk kleine schaal gefokt in Nederland en komt het ras bijna overal ter wereld voor. Alle overkoepelende raskatten organisaties hebben de Nebelung geaccepteerd als ras.

Uiterlijk
De vacht van de Nebelung heeft een typische kleur en de naam 'nevel' omschrijft de kleur van de vacht het beste. De Nebelung lijkt namelijk omhuld te zijn door een vacht van nevel/ochtenddauw. Dit bijzondere kenmerk wordt veroorzaakt door het ontbreken van pigment in de haarpunten. Dit wordt ook wel zilvertipping genoemd.

De vacht is middellang op het lijf en neemt in lengte toe vanaf de schouder naar de staart toe. De staartharen zijn het langst. Katers kunnen over een kraag om hun nek beschikken, bij poezen komt dit nauwelijks voor. Bevedering achter de oren in een lichtere tint blauw is gewenst.

De vacht voelt zacht aan en is dubbel van structuur, waardoor de vacht geschikt is voor alle weersomstandigheden en bovendien waterafstotend is.

De Nebelung is een karakteristiek en elegant ras, met een mysterieuze verschijning.

Karakter
De Nebelung is vrolijk, speels, aanhankelijk, zachtaardig en intelligent. De kat is actief, maar kan prima binnenshuis gehouden worden. Hij is erg gericht op het eigen gezin en gedraagt zich terughoudend en wantrouwend tegenover vreemden.

Munchkin (kat)

De Munchkin is misschien wel het meest aparte kattenras ter wereld. Qua verschijning lijkt het dier op een Teckel, door zijn zeer korte poten.

Geschiedenis
In 1982 kreeg de poes BlackBerry een nestje kittens. Het bijzondere aan een aantal van deze kittens waren de korte pootjes die zij hadden. De eigenaresse van BlackBerry besloot met deze bijzondere katten te gaan fokken. Het ras kreeg de naam Munchkin, welke afkomstig is van de dwergen uit het verhaal De Tovenaar van Oz. De Munchkin werd in 1991 voor het eerst tentoongesteld in Madison Square Garden. De meeste overkoepelende organisaties van raskatten hebben de Munchkin niet als ras erkend. Dit omdat de korte voorpoten als eenongewenst fenotype worden beschouwd. In Nederland heeft geen enkele organisatie het ras erkend, in België zijn maar twee of drie verenigingen die het ras Munchkin erkennen. Uiterlijk
De Munchkin heeft voorpoten die sterk verkort zijn, waardoor de dieren op een Teckel lijken. Verder heeft de Munchkin alle uiterlijke kenmerken van een normale huiskat en komt hij voor in alle kleuren en kleurpatronen. Langhaar en korthaar zijn beide volgens de rasstandaard toegestaan.

Door de korte poten kan de Munchkin niet goed springen, waardoor de driedimensionale wereld waarin het kattengedrag zich afspeelt, verstoord wordt.

Geschiedenis Abessijn (kat)

De Abessijn wordt gezien als één van de oudste kattenrassen. Ondanks dat er veel over het ras bekend is, is de exacte herkomst van de Abessijn nog steeds in nevelen gehuld. Qua uiterlijk lijkt de Abessijn op de katten die op afbeeldingen en op beeldjes worden weergegeven, afkomstig uit het oude Egypte. Toch is hier nooit een directe link tussen gevonden. De Abessijn stamt onder meer af van de kleine Lybische kat (Felis silvestris lybica), aangezien de Abessijn uiterlijke overeenkomsten vertoont met de Lybische kat. Ondanks dat de naam van dit schitterende ras doet vermoeden dat het ras haar herkomst kent in Abessinië (het tegenwoordige Ethiopië), is dit niet geheel waar. Rond het jaar 1870 is er een kat met een apart uiterlijk (namelijk een getickt tabby patroon) meegenomen uit Abessinië door een Engelse legerkapitein. Deze kat, Zula genaamd, is echter nooit de stammoeder van de huidige Abessijn geworden. Nader onderzoek heeft uitgewezen dat de Abessijn is ontstaan uit een mengsel van katten die op Zula leken, maar de herkomst van deze katten heeft men nooit kunnen achterhalen.

Een aantal van deze katten kwam uit Engeland, terwijl de rest was meegenomen uit diverse oosterse streken vanaf het eind van de negentiende eeuw. De kans is groot dat de stamvaders en stammoeders van dit ras uit oosterse streken afkomstig zijn, daar het getickt tabby patroon van Oosterse herkomst is, en regelmatig gezien werd in Oosterse streken waar Engelsen zich ophielden. De huidige Abessijn stamt af van de fokkerij die in Engeland heeft plaatsgevonden met de geïmporteerde dieren die over het typisch Oosterse getickt tabby patroon beschikten. In die periode hield men geen of onnauwkeurig opgestelde fokverslagen bij, waardoor het tot op de dag van vandaag nog steeds onduidelijk is wat de ware herkomst en de echte roots van dit prachtige ras zijn. Rond het jaar 1900 arriveerden de eerste Abessijnen in Amerika, waar tot op de dag van vandaag vele exemplaren gefokt worden. Rond het jaar 1930 kwam de eerste Abessijn naar Nederland toe, alhoewel de huidige populatie Abessijnen in Nederland voornamelijk afstamt van dieren die uit Engeland, Amerika en Scandinavië geïmporteerd zijn.

Socialisatie van een kitten

Als je een kitten in huis krijgt of hebt, is het belangrijk dat het kitten goed gesocialiseerd wordt en een gedegen opvoeding krijgt. Op deze manier zorg je er via de socialisatie en opvoeding voor dat je kitten opgroeit tot een schitterende kat, met gewenst kattengedrag.

Perfecte leeftijd
Een kitten is een jong dier dat snel dingen kan leren en dan zeker tot de leeftijd van twaalf weken. In die periode is het dan ook belangrijk om het diertje goed te socialiseren, zodat je een sterke, zelfverzekerde kat krijgt, die gewend is aan een groot aantal dingen.

Hoe kan ik mijn kitten socialiseren?
Tijdens de socialisatie is het de bedoeling het kitten met zoveel mogelijk dingen in aanraking te laten komen. Heb je een hond? Laat het kitten dan in de buurt van de hond komen. Heb je kinderen of kinderen in de buurt wonen? Laat de kinderen dan gewoon spelen en daarbij herrie maken, waar het kitten bij is. Zo leert het kitten dat spelende kinderen ‘normaal’ zijn en dat hij daar niet bang voor hoeft te zijn.

Om een (huis)kat zoveel mogelijk aan het menselijke leefritme te laten wennen, is het van een groot belang dat de moederkat en de kittens na een aantal weken naar de woonkamer ‘verhuizen’. Natuurlijk mag dit ook een andere ruimte in het huis zijn, maar kies dan wel een ruimte uit waar elke dag mensen zijn en dat de kittens niet de hele dag alleen zijn. Zet de kraamdoos, waarin de kittens zijn geboren, wel op een rustige plaats in het vertrek neer, zodat moederkat en kittens kunnen rusten wanneer zij daar behoefte aan hebben, zonder dat zij daarbij telkens gestoord worden door langslopende mensen, rondvliegend speelgoed van kinderen enzovoort. 

Hieronder volgen een aantal tips die je kan opvolgen tijdens de socialisatieperiode van je kitten(s). Natuurlijk hoef je deze ‘regels’ niet op te volgen, maar het is wel raadzaam. Daarnaast mag je gewoon andere punten toevoegen aan de lijst, waarvan jij vindt dat dit belangrijk is voor de opvoeding en socialisatie van je kitten.

  • Neem het kitten mee in de auto, zodat hij weet dat autorijden leuk kan zijn. Ga hierbij niet alleen naar de dierenarts, maar ga ook een rondje rijden en dan weer terug naar huis. Zo zal het kitten het autoritje niet zien als een ritje naar de hel (= de dierenarts). Beloon het kitten als hij uit de auto komt en weer veilig in huis is aangekomen. 
  • Keur het goed dat kinderen, mannen en vrouwen het kitten mogen aaien en vasthouden. Bij kinderen moet je er wel altijd bij blijven, omdat zij soms (onbedoeld) het kitten pijn kunnen doen, kunnen verwonden of het kitten op een verkeerde manier vasthouden. De reden dat het optillen en aaien belangrijk is, is dat het kitten op deze manier aan mensen went en niet bang wordt als hij door mensenhanden opgetild wordt. 
  • Neem het kitten mee naar de tuin (of het balkon, als je geen tuin hebt) en laat hem het gras, de planten en bomen ontdekken. Katten zijn van nature heel nieuwsgierig en willen graag van alles zien, ruiken, ervaren en leren kennen! 
  • Laat hem kennis maken met andere dieren, zoals honden, konijnen, kippen, paarden en dergelijke. Het hangt er natuurlijk vanaf welke dieren er in jouw omgeving wonen en waar je de beschikking over hebt. Maar aan hoe meer diersoorten het kitten kan wennen, hoe beter dit is. Het is wel belangrijk dat je er altijd bij blijft, omdat je niet weet hoe de dieren op elkaar kunnen reageren. Dreigt er gevaar (omdat de hond bijvoorbeeld agressief kan reageren). 
  • Laat het kitten wennen aan harde en vreemde geluiden. Hierbij kan je denken aan de stofzuiger, de deurbel en de föhn. Een kookwekker kan hier ook een goed voorbeeld van zijn. 
Knuffelen met je kitten
Als je je kitten net in huis hebt, is het belangrijk om het kitten even te laten wennen aan het huis, de nieuwe geuren en zijn nieuwe huisgenoten. Als het jonge diertje na een aantal uren wat rustiger is geworden, zijn eten heeft gevonden, de kattenbak en wat slaap heeft gehad, kan je het diertje rustig oppakken en met hem knuffelen. Kittens houden hier erg veel van. Ze missen de warmte van hun nestgenoten (moeder, broertjes en zusjes) en de vertrouwde omgeving waarin ze de eerste weken van hun jonge leven hebben doorgebracht. Geef je kitten veel liefde en aandacht, speel met hem en laat hem op zijn tijd rustig slapen, hij heeft zijn slaap nog steeds hard nodig. Het is echter belangrijk om het kitten niet (te) stevig vast te houden. Het kitten kan hierdoor in paniek raken en zich uit je armen gaan wurmen. Het beste is om je nieuwe aanwinst op schoot te zetten en hem dan zachtjes te aaien. Herhaal dit een aantal keren per dag en het kitten zal beginnen in te zien dat het aanhalen en de aandacht geweldig is, en zal al snel uit zichzelf naar je toe komen voor de knuffels!

Kittens en (jonge) kinderen
Als je (jonge) kinderen in huis hebt wonen, is het noodzakelijk om hen te leren hoe ze met het kitten om moeten gaan. Laat de kinderen nooit alleen met het kitten, omdat kinderen (onbedoeld) verkeerde dingen met het kitten kunnen doen. Ze tillen het diertje verkeerd op, trekken aan zijn staart, aaien te hard enzovoort. Leer ze hoe ze het kitten moeten optillen, hoe ze moeten aaien en wat ze wel en niet mogen doen met het kitten. Laat je kinderen ook weten dat zij het kitten met rust moeten laten als hij wegloopt, als hij aan het eten of drinken is, op de kattenbak zit en slaapt. Wordt dit niet gedaan, dan heb je grote kans dat het kitten agressief kan worden, bang of agressief.

Kat drie dagen gevangen op cactus

Opmerkelijk nieuws uit Arizona (VS). Een kat heeft drie dagen vastgezeten op een cactus. Lees meer over dit opmerkelijke nieuws (inclusief video!)


Er wordt vaak gezien dat een kat in de boom zit en er niet meer uit durft. Maar een kat in een cactus is weer eens wat anders...


In Salt River, Arizona (VS) zag een groepje wandelaars dat er een kat bovenin een cactus zat. De cactus was zo'n zeven meter hoog. Hoogstwaarschijnlijk is het arme dier zelf de cactus in geklommen, nadat hij achterna werd gezeten door een coyote.


De groep waarschuwde de brandweer, maar deze liet het arme katje aan zijn lot over. Er werd gezegd dat de kat vanzelf wel naar beneden zou komen, als hij honger had. De brandweer kreeg uiteindelijk gelijk. Na drie dagen op de top van de cactus gezeten te hebben, kwam de kat vanzelf naar beneden.

Verscheidene tv-ploegen waren aanwezig en volgden live hoe de kat uit zichzelf naar beneden klom. Hieronder een filmpje van de dappere kat, die zichzelf uit de cactus wist te halen...

(bron: AD)

Kat maakt reis van 3000 kilometer

De Australische kat Jessie heeft zo'n 3.000 kilometer afgelegd, om terug te gaan naar haar oude huis.

Verhuizen
Sheree Gale verhuisde zo'n 1,5 jaar geleden naar de andere kant van Australië. Eerst woonde zij in het zuidelijk gelegen Adelaide, maar zij trok naar een plaats in de buurt van Darwin, in het noorden van het land. Zij verhuisde samen met haar gezin en twee katten.

Verdwenen
Zo'n 15 maanden geleden was Jessie, één van de katten vermist. Wat zij ook deed, de kat bleef spoorloos.

Teruggevonden
In mei dit jaar, 15 maanden nadat Jessie was weggelopen, werd zij teruggevonden. In de buurt waar Sheree Gale eerst woonde met de katten. Op zich niet bijzonder, maar het feit dat Jessie zo'n 3.000 kilometer heeft afgelegd om naar het oude huis terug te gaan, is opmerkelijk.

Welkom thuis
Jessie is inmiddels, per vliegtuig, teruggekeerd naar Sheree, het gezin en de andere kat. Jessie maakt het goed en is blij weer thuis te zijn.

Leefgebied Sumatraanse tijger ernstig bedreigd!

Het leefgebied van de Sumatraanse tijger, een ernstig bedreigde katachtige, wordt letterlijk tot papierpulp vermalen. Het leven van deze bijzondere tijger loopt zeer ernstig gevaar door de kap van oerwoud.

Wereld Natuur Fonds
Het Wereld Natuur Fonds (WNF) heeft met behulp van verborgen camera's op het Indonesische eiland Sumatra opnamen gemaakt van twaalf Sumatraanse tijgers. Dit gebeurde in de jungle van het eiland. Onder deze tijgers bevonden zich ook twee vrouwtjes met welpen. Eén van de nest jonge tijgers is een drieling, en op de beelden is te zien hoe prachtig deze jonkies met blaadjes aan het spelen zijn.

Einde leefgebied?
Wat hierboven beschreven staat, klinkt te mooi om waar te zijn. Jonge tijgertjes, zonder zorgen, die spelend in het bos achter de blaadjes aan rennen. Echter, dit zou wel eens het laatste nest kunnen zijn dat op deze plek, in deze jungle, met blaadjes aan het spelen is. Een groot deel van deze Sumatraanse jungle staat namelijk op de lijst om te worden gekapt.

Cameraval
Het team van WNF uit Sumatra heeft deze zogenoemde cameravallen geplaatst. De camera's reageren op bewegingen en springen dan aan. Het Sumatra-team van WNF is overweldigd door het grote aantal tijgers dat zij binnen twee maanden hebben weten vast te leggen op camera's. Hierbij is het nog onduidelijk of het succes te danken is aan het feit dat het team steeds beter in staat is om de camera's op de juiste plaats te zetten, of omdat het leefgebied van de tijger steeds verder krimpt. In dat laatste geval trekken de tijgers steeds meer naar elkaar toe, omdat hun oorspronkelijke leefgebied steeds kleiner wordt. Sumatraanse tijgers worden zodoende gedwongen om dicht op elkaar te leven.

Uitsterven
Naar schatting leven er maar minder dan 3500 tijgers in het wild, waarvan maar 400 exemplaren Sumatraanse tijgers zijn.

Houtkapconsessie
De opnames die het Sumatraanse team van WNF heeft gemaakt, zijn in Bukit Tigapuluh gemaakt. Dit is vrij vertaald 'Dertig Heuvels' en is een groot landschap. Bukit Tigapuluh ligt op de grens van de provincies Riau en Jambi. Tijdens de Internationale Tijgertop in St. Petersburg (o.l.v. de Russische premier Poetin), zei de Indonesische regering dat het gebied nog extra beschermd zou gaan worden, omdat er zoveel tijgers leven. Grote delen van het gebied echter, liggen in een houtkapconsessie van de papier- en pulpgigant Asia Pulp & Paper, dat op zijn beurt onderdeel is van de Sinar Mas Group.

Conclusie
Ondanks dat de Internationale Tijgertop zich ermee bemoeid heeft en dat de Indonesische regering heeft besloten het gebied zoveel mogelijk te beschermen, is het nog onduidelijk of er genoeg leefgebied overblijft voor de Sumatraanse tijger. Zal de Sumatraanse tijger te dicht op zijn soortgenoten leven en wordt de jungle nog verder bekapt?

Zal langzaam maar zeker het einde van de Sumatraanse tijger in zicht zijn, of komen we nog met een oplossing?

Interview met poezentherapeute Hilleke Keereweer

Interview met poezentherapeute Hilleke Keereweer
Viavia kwam ik in contact met Hilleke Keereweer, een poezentherapeute die een grote reputatie heeft opgebouwd. Ik vroeg haar of ze een aantal vragen wilde beantwoorden, voor de lezers en lezeressen van Mammutha. Zie hier: het resultaat! 
Hilleke, vertel eens wie jij bent?
Ik ben poezentherapeute, soms doe ik healing, soms werk ik met kristallen, ik geef voedingsadviezen, maar ik werk voornamelijk met bloesemremedies. Ik ben bloesemtherapeute en geen Bachbloesemtherapeute, zoals velen het noemen. Bach was uniek en heeft deze geweldige vorm van therapie bedacht, maar, hij is al lang dood en er zijn inmiddels duizenden bloesems bijgekomen en ook duizenden problemen bij mens en dier. 
Ik werk nog met een aantal oude Bachbloesems, ik gebruik ze in de vorm van de Healing Herbs. Ik werk heel vaak met de bloesems van Bram Zaalberg (Bloesem Remedies Nederland). Van hem heb ik ook ‘het vak’ geleerd. Hij is uniek. 
Verder veel met de FES Californische remedies en de Australian Biush Flowers. 
Ik werk momenteel uitsluitend via internet op afstand. Dat is voor alle partijen ideaal, vooral voor de ‘poezenpatiënt’ zelf, die merkt er helemaal niets van en hoeft nergens naar toe worden te worden gesleept in een mandje. 

Jij werkt met katten, wat doe je precies?
Ik krijg het probleem van de kat door via e-mail via tekst en soms een foto. Het belangrijkste voor mij om mee te werken is de naam van het dier. Ik ga het dan testen op het onderbewustzijn met een groot aantal verschillende stockflesjes onder handbereik. Meestal voel ik wat ze nodig hebben of krijg ik de naam van de bloem door. Soms gebruik ik een pendel. Daar komen dan vijf tot zeven verschillende bloesems uit, die stuur ik op als bodempje in een flesje, dat de mensen zelf moeten bijvullen met mineraalwater. Dan elke dag tien druppeltjes over een beetje blikvoer. Merken ze niets van. 

Hoe lang doe je dit werk al?
Ik doe dit nu ruim 20 jaar. In het begin ging ik naar de poezen toe, maar dat was een enorm gereis en getrek. Dit is de perfecte manier. 

Hoe ben jij op het idee gekomen om dit werk te gaan doen?
Er gebeurden veel dingen tegelijk. Ik werd ontslagen, raakte in een dip, kwam terecht bij een hypnotherapeut en hij meldde mij dat ik een gouden kracht in mijn handen had. Hij adviseerde deze kracht te gaan ontwikkelen en de healing opleiding te gaan doen bij het Centrum voor Intuïtieve Ontwikkeling in Utrecht (nu CICO). Dat heb ik gedaan, daarna ben ik overgestapt op Mens en Intuïtie (toen nog Linda Keen) in Amersfoort. Toen ik aurahealer werd heb ik nog veel cursussen gedaan, onder andere reïncarnatietherapie, kristalhealing, aromatherapie, bloesemtherapie en noem maar op. Ik ben een tijd aurahealer geweest, maar omdat ik ook nog wat anders wilde ben ik als vrijwilligster in het asiel gaan werken op de kattenafdeling. Daar kwam ik op mijn plek. De mensen die voor een aurahealing kwamen wilden vaak heel lang praten eerst en ik wilde liever healen.. en die katten... die konden helemaal niet praten! De dieren die allemaal om een vreselijke reden in het asiel terecht komen, dat is juist de uitdaging om er aan te kunnen werken dat ze beter in hun vel komen te zitten en weer kunnen genieten. 

En zo is het begonnen en het gaat geweldig. Het is trouwens nu zo dat ik soms wel een ‘ander soort gezin’ in therapie heb, zo heb ik ook een paard en een hond en de eigenaresse van die twee. 

Waar haal jij je ‘patiëntjes’ vandaan? 
Ik sta op verschillende sites, ik ben eenvoudig te googelen en mensen vertellen het aan elkaar. 

Kan jij iedere kat helpen?
Ik kan iedere kat helpen. Geen structurele zaken, daar is de dierenarts voor, maar alles wat ook maar met stress, trauma of verdriet te maken heeft daar kan ik wat mee. En door de bekendheid krijg ik steeds meer honden ook. Momenteel werk ik vaak samen met een dierentolk. Ik kan ze testen op hun onderbewustzijn op een remedie en zij kan met ze praten. 

Hoe kunnen mensen met jou in contact komen?
Via mijn e-mailadres hilleke.keereweer@freeler.nl 

Hoeveel kost een consult?
25 of 35 euro 

Wat is jouw advies naar alle eigenaren van katten?
Luister naar je kat. Luister naar zijn taal, let op zijn lichaamstaal, praat met hem, liefst zachtjes, laat hem/haar weten dat je van hem houdt, zorg voor hem met veel liefde, geef hem zachte plekjes om te liggen, speeltjes.. Als er een balkon is baken het af, zodat poes toch lekker naar buiten kan. En vooral.. geef het dier goed eten! Dat lijkt soms wat duurder, maar in de eerste plaats zijn poezen supersmikkelaars en als je ze een goed merk geeft scheelt je dat weer honderden euro’s dierenarts! 

En kook eens een visje. Geef ze lekkere, maar wel gezonde smikkelwaar.

Siberische kat

De Siberische kat is een bijzonder kattenras uit Siberië. Lees in dit artikel meer over de Siberische kat.

Geschiedenis
De Siberische kat wordt ook wel Siberische Boskat genoemd en is nauw verwant aan de Noorse Boskat.

Uiterlijk
Doordat de Siberische kat een broertje is van de Noorse Boskat, tonen de dieren veel overeenkomsten. De lange vacht van de Siberische kat beschermt hem tegen de kou. In de gebieden waar hij oorspronkelijk vandaan komt, is het erg koud, waardoor een lange vacht van levensbelang is. 

Karakter
De Siberische kat is, ondanks zijn grootte, een erg zachtaardige kat. De dieren kunnen goed overweg met (jonge) kinderen en andere huisdieren, waaronder honden. De dieren spelen graag, maar houden er ook van om lekker lui op een stoel of bank te gaan liggen, op (het liefst) warme plaatsen.

Siamees (kat)

De Siamees is één van de oudste raskatten ter wereld, in een modern jasje gestoken. Lees hier alles over dit bijzondere poezenbeest!

Geschiedenis
De Siamees wordt gezien als één van de oudste raskatten ter wereld. Ook is de Siamees de eerste erkende raskat, met een Oosters uiterlijk. De oorsprong van de kat is niet geheel bekend, maar men neemt aan dat de Siamees afkomstig is uit Siam, wat nu Thailand is. 

In 1884 is de Siamees in Europa geïntroduceerd, maar toen had het dier een andere verschijningsvorm dan deze vandaag de dag is. In het begin had de Siamees een wat grovere bouw, maar toch elegant. In de loop der jaren is de voorliefde voor de Siamees veranderd en wilde men graag een nieuw type Siamees: de Siamees zoals je die vandaag de dag kent.

Ook het oude type bestaat nog steeds, alhoewel in kleinere getalen. Het oude type heet nu geen Siamees meer, maar Traditionele Siamees of Thai.

Uiterlijk

De moderne Siamees is een kat met een dun lichaam, een lang lijf, een elongicephaal hoofd, een lange voorsnuit en oren die wijdgeplaatst en groot zijn. De ogen zijn amandelvormig en hebben een helderblauwe kleur. 

De kop is wigvormig en moet samen met de schuingeplaatste oren een perfecte, gelijkzijdige driehoek vormen. De kin mag niet geprononceerd zijn, maar ook niet te zwak. De neus is lang, met een Romeins profiel en mag geen inkeping hebben. De neus dient vloeiend door te lopen in het schedeldak. Als je naar de Siamees kijkt, zie je een lenige en elegante kat met een sierlijk lichaam. Ondanks dat het lichaam lang en slank is, zijn de katten gespierd en mag het dier nergens grofheid vertonen. De achterpoten horgen langer te zijn dan de voorpoten, daarnaast zijn de poten slank en lang, de voetzooltjes ovaal. De staart is dun en lang, loopt spits toe naar de punt en vertoont gelijkenissen met een zweep.

De korte vacht voelt zijdezacht aan en is fijn van structuur. Er is weinig tot geen ondervacht aanwezig.

Kittens worden wit geboren, na een aantal weken beginnen de points (masker, oren, poten en staart) te verkleuren naar de uiteindelijke kleur. Hoe ouder de kat is, hoe duidelijker de points aanwezig zullen zijn. Oorspronkelijk kwam de Siamees enkel voor in de kleuren seal, blue, chocolat en lilac. Deze pointkleuren zijn zowel in tortie als tortietabby mogelijk. Later, in de loop der jaren, zijn er enkele kleuren toegevoegd aan de points, welke goedgekeurd zijn door de overkoepelende raskatorganisaties. Deze zijn cinnamon, fawn, smoke, silvertabby, bicolour en tricolour.

Karakter 
De dieren zijn erg spraakzaam, net als alle Oosterse raskatten en de Siamees heeft veel aandacht nodig. Het is dan ook niet voor niets dat deze katten de 'hond onder de katten' genoemd worden. Ook zijn Siamezen erg sociaal, zijn ze intelligent en reageren ze heftiger op externe (omgevings)prikkels dan andere katten. 

Siamezen zijn erg leergierig en leren snel. Ook zijn Siamezen erg gedreven in het openen van deuren. Als zij dit trucje eenmaal doorhebben, voeren zij het steeds uit. Daarom hebben veel eigenaren van Siamezen de deurklinken 90 graden gedraaid, zodat de kat deze niet meer kan openmaken. 

De dieren zijn nieuwsgierig en bezoek is erg geliefd. Hoe minder mensen van katten houden, hoe sneller zij bij deze personen op schoot gaan zitten. Ook hebben Siamezen erg in de gaten dat zij zich op sommige momenten voorbeeldig moeten gedragen. Komt er hoog bezoek? Dan zullen zij zich ook koninklijk gedragen. Komen er echter een lading kinderen die baldadig zijn? De kans is groot dat de Siamees mee gaat op roverstoer.

Selkirk Rex (kat)

Selkirk Rex
De Selkirk Rex is één van de vele rexkatten ter wereld. Lees in deze tekst alles over deze bijzondere kat, met zijn gekrulde vacht! 

Geschiedenis
De Selkirk Rex is ontstaan in de Montana, Verenigde Staten. De stammoeder van dit kattenras, Miss DePesto, is geboren in 1987 in Montana, Verenigde Staten. Zij is geboren uit een nest gladharige kittens, Miss DePesto was de enige met een gekrulde vacht. Miss DePesto is gekocht door Jeri Newman, een vrouw die een fanatieke fokster van Perzen was. Jeri kocht dit kitten, omdat ze het uiterlijk van het jonge poesje zeer aantrekkelijk vond. Newman besloot om met haar te gaan fokken. Ze kruiste Miss DePesto met een zwartharige Perzische kater. Dit nest bestond uit gladharige en gekrulde kittens. Uit dit feit is gebleken dat de vachtmutatie (gekrulde vacht) dominant vererft. 

Een nieuwe rexmutatie was ontstaan. Jeri Newman besloot om met de nakomelingen van Miss DePesto verder te fokken. Naast Perzen maakte zij ook gebruik van 
Amerikaanse Kortharen, Exotics en Brits Kortharen om het ras te ontwikkelen en inteelt te voorkomen. 

In 1994 is de Selkirk Rex als apart ras erkend door de TICA, CFA volgde in 2000 met de erkenning van de Selkirk Rex.

Uiterlijk

De Selkirk Rex komt zowel voor in korthaar als langhaar en de vacht is altijd gekruld. Als je naar de kat kijkt, zie je een stevige kat met een korte of lange vacht, welke gekruld is. De vacht voelt zacht en wollig aan, de krul in de vacht is los. De katten die heterozygoot zijn hebben een vollere vacht en zijn geschikter voor de show. Homozygote katten daarentegen hebben kleinere krulletjes en minder vachtvolume. De kop van de Selkirk Rex is rond, de ogen groot en eveneens rond. De oren zijn van gemiddelde grootte. 

Alle kleuren en kleurcombinaties zijn binnen dit ras goedgekeurd. In tegenstelling tot vele andere rexkatten verliest de Selkirk veel haren tijdens de ruiperiode. 

Karakter
De Selkirk Rex is een vrij rustige kat die van knuffelen en spelen houdt. De katten zijn gemakkelijk in de omgang en kunnen met zowel jonge kinderen als andere huisdieren, bijvoorbeeld honden, overweg.

Bedreiging van de cheetah

Bedreiging van de cheetah
De cheetah is één van de katachtigen die met uitsterven wordt bedreigd. Wat zijn de bedreigende factoren en wat wordt er gedaan om deze katachtige te beschermen tegen uitsterven? 

Bedreigingen
Er zijn meerdere factoren die ervoor zorgen dat de cheetah (ook wel jachtluipaard genoemd) met uitsterven bedreigd wordt. De mens is de grootste vijand van deze gracieuze katachtige. Door de bijzondere vacht is dit dier zeer geliefd voor de (bont)handel. Ze worden afgemaakt en gestroopt, waarna de vacht voor veel geld verkocht wordt. De mens zorgt daarnaast ook voor een sterke afname van geschikt leefgebied voor de cheetah. Deze gebieden gebruikt de mens onder andere voor de veeteelt en de landbouw.

Maar niet alleen de mens is verantwoordelijk voor de sterke afname van cheetahs in het wild. Omdat er nog maar weinig jachtluipaarden zijn, is er een geringe genetische diversiteit. Dit zorgt ervoor dat de huidige populatie jachtluipaarden zeer kwetsbaar is voor ziekten en inteelt.

Bescherming van de cheetah
Het jachtluipaard staat op de lijst van zeer bedreigde diersoorten en wordt onder andere beschermd door CITES. De handel in de vacht van deze dieren is sinds een aantal jaren in de meeste landen verboden. De meeste landen in Afrika hebben daarnaast een wet aangenomen waarin het doden van jachtluipaarden streng verboden is. Wordt een dier toch gedoodt, dan kan de dader zeer hoge straffen verwachten.

Vele nationale parken hebben meerdere cheetahs rondlopen en meerdere dierentuinen hebben een gezamelijk fokprogramma opgezet om de populatie jachtluipaarden te laten toenemen.

Zorgverzekering voor je kat

Het houden van katten kost veel geld. Denk alleen al aan het kattenvoer, het kattenbakgrit en de ontwormingsmiddelen en anti-vlo die je moet kopen. Maar als je kat ziek wordt, kunnen de dierenartskosten hoog oplopen! Een huisdierverzekering voor je kat kan dan de perfecte uitkomst bieden. 

Hoge kosten
Als jouw kat ziek wordt, ben jij er verantwoordelijk voor dat je kat de nodige medische zorg krijgt. De meeste bezoeken aan de dierenarts kosten al gauw vijftig euro, en dan is er eigenlijk nog niets gedaan! In een enkel geval kunnen de rekeningen van de behandeling(en) zo hoog oplopen, dat je het niet meer kan betalen. Dit kan veroorzaakt worden door bijvoorbeeld een zwaar ongeluk of een ernstige ziekte.

Een zorgverzekering afsluiten
Het afsluiten van een zorgverzekering voor je kat is sinds een aantal jaren mogelijk in Nederland. Maandelijks betaal je een bedrag aan de verzekeraar. Heeft je kat dan medische zorg nodig? Dan betaalt de verzekering de rekening aan de dierenarts. Je komt dus nooit meer voor onverwachte, vaak hoge kosten te staan als je geliefde huisdier ziek is. Hoeveel kost een huisdierverzekering?

Hoe jonger je kat is op het moment dat je de verzekering afsluit, hoe minder je maandelijks aan de premie betaalt. Sluit je de verzekering af als je kat nog een kitten is? Dan betaal je tussen de tien en vijftien euro per maand, afhankelijk van het verzekeringspakket dat je hebt gekozen.

American Quarter Horse (paard)

De Quarter Horse (ook wel American Quarter Horse genoemd) is een paardenras uit het noord-oosten van Amerika, en staat ook wel bekend onder de afkorting AQH. Quarter Horses staan bekend om de resultaten die ze leveren op de Quarter Mile Races (een mijl is 400 meter). 

Kenmerken
  • Land van herkomst: Noord-Oost Amerika 
  • Schofthoogte: 140 - 160 centimeter, met uitschieters naar de 170 centimeter 
  • Schoft: nauwelijks aanwezig 
  • Kleur: Alle kleuren toegestaan. Sinds een jaar of drie worden gevlekte Quarter Horses niet meer toegelaten tot het stamboek. 
  • Bouw: kort, breed en goed bespierd 
  • Hoofd: kort 
  • Neus: recht neusprofiel 
  • Voorhoofd: breed 
  • Kaken: breed 
  • Oren: klein 
  • Ogen: expressief 
  • Schouder: schuin 
  • Borstkas: breed 
  • Achterhand: rond, krachtig gespierd 
  • Spronggewrichten: sterk en goed onder het lichaam geplaatst 
  • Temperament: variërend 
  • Intelligentie: groot tot zeer groot 
  • Betrouwbaarheid: uitstekend 
  • Karakter: rustig 
  • Beweging: snel 
  • Wendbaarheid: goed tot uitmuntend 
  • Evenwicht: goed. 
Geschiedenis van de Quarter Horse
De Quarter Horse is ontstaan uit kruisingen tussen geïmporteerde Thoroughbred-hengsten en inlandse merries, waaronder merries van de volgende rassen:
  • Percheron 
  • Arabier 
  • e.a. rassen die in de gebieden voorkwamen 
Eén van de stamvaders van de Quarter Horse is Janus, die in 1756 op 10-jarige leeftijd naar Amerika is gebracht. Enkele van de andere stamvaders van de Quarter Horse zijn:
  • Steel Dust 
  • Little Joe 
  • Peter McCue 
  • Cold Deck 
  • Traveler. 
De oorspronkelijke naam van dit bijzondere ras was eigenlijk: 'Quarter Mile Horse', aangezien de Quarter Horse uitstekende resultaten behaalt op de Quarter Mile (= 400 meter) Races. De naam is verbasterd tot de namen die nu nog steeds gebruikt worden: Quarter Horse óf American Quarter Horse. 

Stamboek
Robert M. Denhardt heeft in 1940 samen met nog een aantal andere mensen de American Quarter Horse Association (AQHA) opgericht. Denhardt was op slag verliefd geworden op de zogenaamde Steel Dust paarden, en ging vele Amerikaanse ranches af om deze paarden op uiterlijk te beoordelen. Wanneer het paard was goedgekeurd op uiterlijk, werd dit paard opgenomen in het AQHA- stamboek
Toevoeging van Thoroughbred-bloed

Tot op de dag van vandaag wordt het nog steeds toegestaan dat Quarter Horses met Thoroughbreds gekruist worden. De veulens die uit deze kruisingen geboren worden, krijgen een Appendix-papier. Wanneer deze dieren bij wedstrijden en tests voldoende punten behalen, kunnen ze in het hoofdstamboek van de AQHA opgenomen worden.

Registries and Foundation Registries
De Quarter Horses kunnen veel qua uiterlijk verschillen omdat er nog steeds inmenging van Thoroughbred-bloed plaatsvindt. Liefhebbers van de 'ouderwetse' Quarter Horse hebben daarom besloten om registries op te richten om dit ouderwetse type te behouden. 

Quarab en Azteca
Volgens de AQHA worden enkel de kruisingen tussen een Quarter Horse en Thoroughbred goedgekeurd (mits er voldaan wordt aan de behaalde punten, zie hierboven), maar andere kruisingen met Quarter Horses zijn ook zeer geliefd onder een groot en nog steeds groeiend aantal mensen. Zo bestaan er nu ook al de:
  • Azteca (Quarter Horse X Criollo) 
  • Quarab (Quarter Horse X Arabier) 
Voor deze rassen bestaan aparte stamboeken. 

Gebruik van de Quarter Horse
De Quarter Horse kan in bijna alle disciplines van de paardensport gebruikt worden, maar de Quarter Horse blinkt uit in het western en in de Quarter Mile Races. 

Bijzonderheden
  • De Quarter Horse is één van de oudste rassen van Amerika. 
  • De Quarter Horse is tevens het meest populaire paardenras in Amerika. 
  • De Quarter Horse is het paardenras met het grootste stamboek ter wereld. In het jaar 2008 waren er al meer dan 4 miljoen geregistreerde Quarter Horses, en het aantal groeit nog steeds.

Aegidienberger (paard)

De Aegidienberger wordt gezien als het jongste (nieuwste) paardenras ter wereld. In deze tekst leest u alles over dit schitterende, töltende paardenras. 

Aegidienberger in het kort
  • De Aegidienberger heeft een schofthoogte tussen de 140 en de 152 centimeter 
  • De Aegidienberger komt in alle kleuren en kleurcombinaties voor 
  • Het ras komt oorspronkelijk uit Duitsland. 
Een nieuw paardenras
De Aegidienberger is een nieuw paardenras welke in het jaar 1981 ontwikkeld is. De voorouders van dit schitterende ras zijn de IJslander en de Peruaanse Paso. De Aegidienberger werd gefokt om een paard te krijgen met een natuurlijke aanleg voor tölt, in combinatie met het prachtige karakter van de IJslander. 

Geschiedenis
De Aegidienberger werd ontwikkeld door Walter Feldmann Senior. Om de ontwikkeling tot een goed einde te laten komen, werkte hij nauw samen met de Universiteit van Bonn. Er werd gebruik gemaakt van twee prachtige paardenrassen, namelijk de IJslander en de Peruaanse Paso. Het nieuwe ras, met de naam Aegidienberger, verkreeg zijn naam door gestüt Aegidienberger. Hier werd het ras voor het eerst gefokt. Ondanks dat het ras al in 1981 werd ontwikkeld, werd het pas in 1997 erkend als töltend paardenras. 

Uiterlijk
De Aegidienberger is een paardenras dat robuustheid, trots en karakter uitstraalt, in combinatie met töltsnelheid, grootte, adelheid en töltaanleg. De robuustheid, töltsnelheid, trots en karakter heeft hij van zijn voorvader de IJslander. De andere typische kenmerken zijn afkomstig van de Peruaanse Paso.

Om tot een goede combinatie van alle eigenschappen te komen, is er 62,5% IJslanderbloed nodig en 37,5% bloed van de Peruaanse Paso. 

Karakter
Om opgenomen te worden in het stamboek moet het karakter van de Aegidienberger aan bepaalde eisen voldoen. Het ras moet onder andere vriendelijk, intelligent en werklustig zijn. Een goed temperament, een voorwaartse drang en aanleg voor verzameling worden ook graag gezien bij dit ras. Een dier dat agressie vertoont of flegmatiek is, kan wel worden opgenomen in het stamboek, maar mag niet dienen voor de fok. 

Gebruiksmogelijkheden
Dit is een paardenras wat vaak wordt gezien bij de recreatieve ruitersport. Ook is dit ras zeer geschikt om te tölten, mede door zijn natuurlijke aanleg hiervoor. In Duitsland is de Aegidienberger ook zeer geliefd voor gangenwedstrijden. 

Gangen
De Aegidienberger is een paardenras dat van nature een tölter is. Dit houdt in dat de tölt genetisch gefixeerd is en moet bij jonge paarden al te zien zijn. Bovendien moet dit ras vanuit stap een vloeiende, zuivere en lichte viertakt tölt kunnen laten zien. Draf, galop en telgang zijn gangen waar minder waarde aan gehecht wordt, maar ze moeten wel goed uitgevoerd worden.

zaterdag 25 februari 2012

Manx (kat)

De Manx is een kattenras dat op een natuurlijke manier is ontstaan, op het Britse eiland Man. In deze tekst lees je alles over deze bijzondere raskat!

Geschiedenis
De Manx is een eeuwenoud kattenras dat op een natuurlijke manier is ontstaan. Het ras vindt zijn oorsprong op het Britse eiland Man en dankt daar ook zijn naam aan: Manx. Manx is een genitief van het woord 'Man' en betekent 'afkomstig van Man'.

Waarom de Manx er zo uit is komen te zien, komt mogelijk door een spontane mutatie. Deze mutatie veroorzaakte hoogstwaarschijnlijk dat er kittens werden geboren met een kort stompstaartje of helemaal geen staart. Deze dieren met een korte of geen staart, plantten zich ook voort. Omdat het gen dominant vererft, kwamen er steeds meer katten op het eiland Man met een korte stompstaart of zonder staart.

Uiterlijk
Kenmerkend voor dit ras is het geheel of gedeeltelijk missen van de staart. Dit wordt veroorzaakt door een autosomaal dominant verervende eigenschap met variabele expressie, bepaald door polygenen.

Het lichaamstype lijkt het meest op dat van de oorspronkelijk West-Europese boeren kat. Hij is stevig, middelgroot van formaat, gespierd en komt voor in de traditionele kleuren en kleurpatronen die bij de traditionele huiskat voorkomt.

Bij de Manx worden vijf verschillende lengtes van de staart genoemd. Dit zijn:
- Rumpy (geen staart)
- Rumpy-riser (één tot drie heiligbeenwervels)
- Stumpy (een kort stompstaartje)
- Longy (een korte, incomplete staart) en
- Tailed (een complete staart).

De wijze van vererving is autosomaal dominant met een variabele expressie. Vooraf is niet te voorspellen hoeveel staartwervels ontbreken, welke staartlengte of stompstaart de kat krijgt.

Ondanks het vaak deels tot compleet ontbreken van de staart, heeft de Manx geen problemen met het behouden van hun evenwicht of lopen en springen. De dieren kunnen met alle gemak over een smalle schutting lopen of in bomen klimmen.

Overige kenmerken zijn onder andere een ronde kop, een dikke, dubbele vacht, gespierde poten en een ronde, oplopende ruglijn.

Het ras kan zowel kortharig als langharig zijn, alhoewel de laatste ook Cymric genoemd wordt. Toch zien alle overkoepelende (raskat)organisaties tegenwoordig de Manx als één ras met twee vachtlengtes. Alleen de Europese, overkoepelende, organisatie FIFe gebruikt de naam Cymric nog, maar beschouwt het wel als één ras.

Karakter
De Manx is een zachtaardige kat met een harmonieus en aanhankelijk karakter. Ze zijn echte gezelschapsdieren en kunnen goed overweg met andere huisdieren (onder andere katten en honden) en kinderen. Ze zijn over het algemeen zeer gehecht aan één persoon binnen het huishouden, naar de andere personen in huis kijkt de kat niet of nauwelijks om.
De persoon die de kat heeft uitgekozen als eigenaar, zal vaak worden vergezeld door het dier. De kat zal zich meer gedragen als een hond en loopt ook buiten gewoon met de eigenaar mee.

De Manx is intelligent en in staat om dingen te leren. Zo kan de Manx bijvoorbeeld balletjes of propjes papier apporteren en kan je je kat leren oma an een tuigje te lopen.

De dieren zijn erg speels en blijven dit tot op hoge leeftijd.